Yaşam benim için sürekli öğrenmek, öğretmek, bildiklerimi başkalarıyla paylaşmak demek.
Bir şeyler rutine bindiğinde sıkışmış hissediyorum.
Hayatımı değişik deneyimlerle süsleyerek yaşamayı, heyecanlanmayı, coşmayı ve bunları paylaşmayı seviyorum.
Bir kitapta okuduğum bir cümlenin üzerine düşünmeyi, bunu derslerimde öğrencilerime aktarmayı seviyorum. Bu tek cümlenin beni etkilediği gibi bir başkasını da olumlu etkileme ihtimalini seviyorum.
Yaşam benim için bu anda olmak demek. Geçmişe takılmadan, gelecek için kaygılanmadan, bu anın keyfini çıkartmak demek.
Her an yapabildiğim bir şey mi? Değil. Hâlâ üzerine çalışıyorum. Bu anda olabildiğim her an kendimi çok mutlu hissediyorum.
Bugünlerde bir karar verme süreci yaşıyorum.
Hayatımda “şu anda” olduğum anları arttırmaya karar verdim ve bunun için aksiyonlar alıyorum.
Artık daha fazla kitap okuyabileceğim, öğrenebileceğim, yeni şeyler deneyimleyebileceğim, yeni insanlarla tanışabileceğim, daha çok paylaşabileceğim zamanlar yaratıyorum.
Çok sevdiğim ve hep “bu anda” hissettiğim derslerimin sayısını arttırıyorum.
Yepyeni heyecanım, yoğun bir öğrenme deneyimi yaşadığım Yoga eğitmenliği sürecimin tadını çıkartıyorum. Zor anları olmuyor mu? Oluyor elbet. Neyse ki sevdiğin bir şeyin zorluğu bile ayrı güzel oluyor.
Zaman zaman egom “Ne yapıyorum?” diyor. Beni, kendimi rahat hissettiğim rutin bölgede tutmak için çeşitli girişimlerde bulunuyor. Korkutuyor, endişelendiriyor. Sonrasında ne mi oluyor? Korkuyorum, endişeleniyorum, içimde bir sıkışma oluyor…
Ve sonra gülümsüyorum, sevdiğim insana bunu anlatıp içimden uzaklaştırıyorum.
Sevdiğim şeyleri yapmaya odaklanıp rahatlıyorum. Vazgeçmek gibi bir alternatif içimden hiç gelmiyor. Gülümsemeyle devam ediyorum.
Gülümsediğim her an, bu anda olduğumu bir defa daha hissediyorum, mutlu oluyorum.
Yaşam benim için haz almak demek.
Bana keyif veren, o çok sevdiğim şeylere sarılıp , yenilerine kucak açıp, heyecan dolu belirsizliklere doğru yürümeye devam ediyorum.
25 Ağustos 2011 Perşembe, İstanbul.
Yüreğine saglık çok guzel bir yazı olmuş. Çünkü hayat trafiği içerisinde yasamın bize sunduğu güzelliklerini cogu zaman kaçırıyoruz ama maalesef o mutlu anlara bir daha dönme şansımız olmuyor. Bu aralar okuduğumda çok etkilendiğim bir soz var; “Hayat silgi olmaksızın resim çizme sanatıdır. ” mutlu olduğumuz ve olacağımız hiçbir ani kaçırmamak dileği ile…