Yakın arkadaşlarım öğrencilerimle aşk yaşadığımı söylediklerinde içim garip bir mutlulukla dolar hep.
İstinasız herbir öğrencimi çok seviyorum, görmeyince özlüyorum, görünce en yakınıma kavuşmuş gibi öpüşüp kucaklıyorum.
Dünyanın en iyi en güzel insanları hep benim dersimde toplanıyor. Hayatın çok ama çok güzel bir kıyağı bu bana galiba .
Dolayısıyla her dersten çıkınca sanki aşık olmuş gibi mutlulukla içim dolup taşıyor ve bunu 3 senedir her ders sonrasında hissediyorum.
Ama bugün hissettiklerim bir başka idi:
Bugün saat 18:30’da Nişantaşı dersim için salona girdiğimde saat 17:45 idi.
Ders yapacağım sınıfta normalde ders olmamasına rağmen bugün bir özel ders dolayısıyla kapının kapalı olduğunu ve sınıfın saat 18:00’de boşalacağını söyledi sevgili Dilara.
Kimin dersi olduğunu sordum, sonra da konuyu pek sorgulamadım.
Üzerimi değiştirdim. Canım öğrencilerim gelmeye başlamıştı. Sanki uzun süredir birbirimizi görmemiş gibi kocaman kocaman sarıldık yine. Sonra yine heyecanla anlatmaya, birbirimiz görmeden geçirdiğimiz 4 günü telefi etmeye çalıştık 🙂 Sınıfa girmek isteyenlere ders olduğunu ve beklemelerini söyledim bu esnada bilmiş bilmiş 🙂 Malum, daha önce benzer bir durumda başka bir hoca ile epey gergin bir anımız var, aynı şeyler tekrar başımıza gelmesin diye tetikteyim hep.
Saat 6 civarında sınıfın boşaldığını söylediler. Ama kapı kapalı, içeride de garip bir ışık var.
Sınıf boşalmadı mı acaba diye bir endişe ile sessizce kapıyı araladım.
Herkesler içeride, ‘happy birth day song’ çalıyor. Mumlar, süsler, balonlar, pasta…
Hiç ama hiç şüphelenmediğim için ağzım bir karış açık bakakaldım.
Ne güzel de oyalamışlar beni.
Gözlerim dolmasın diye epey zorladım dürüst olmak gerekirse.
Organizasyonun mimarları canım Sevgi‘m ve Can‘ıma, beni süper kandıran ve oyalayan Dilara‘mıza, Zeynep‘ime, Candice‘ime, Gül‘üme, bugün yanımızda olmasalarda varlıklarını hissettiğim Sedacım ve Aslı‘ma çok ama çok teşekkürler!
İyi ki varsınız, iyi ki hayatımdasınız!
Mumu üflerken dileğim tekti: Hayat boyu bu birlikteliğimiz hiç bitmesin!
(Belin’cim de söylemişti zaten hayat boyu birlikte pilates yapacağız diye, gerçekleşecek artık biliyorum:))
Kutlamadan sonra süslemelerimden, mumlarımdan, balonlarımdan ve şapkalarımdan ayrılamadım. Onların arasında yaptım bugünkü dersimi.
Ders sonunda da sınıfça pastalarımızı yedik 🙂
Bu güzel günü organize ettiğiniz, hayatımı güzelleştirdiğiniz ve paylaştığınız için çok çok teşekkürler canım öğrencilerim!
Biliyorsunuz ama yine de söyleceğim: Sizi çoook seviyorum!
Canımm, sabah blog'unu okurken yüzüme bir gülümseme yansıttın… Orada olmayı cok isterdim, ama gelemedim maalesef.. ve beni de unutmayıp anmış olman okadar duygulandırdı ki beni.. canımbenimiyiki dogdun, iyiki varsın…Luv yu.. SEDA. :))