17 Kasım Pazar günü Boğa burcunda ay tutuluyor.
Ruhumuzdaki sıkışıklıkların bilince yükselmesi günlerindeyiz. İçimizdekileri, kendimizi, bizi engelleyenleri ve gerçekten güçlendirenleri anlama günleri…
Bu enerjiyi anlatabilmek için oturdum masaya. Yazmaya başladım.
Bu yazım hem bir itiraf hem de örnekleme üzerinden enerjileri anlatmaya doğru gitti.
Umarım ihtiyacı olan yerde, ihtiyacı olan kişilere dokunur.
BEN ve Kendimi O Sandığım Şeyler…
Bir süre önce önemli bir farkındalık yaşadım.
Başta inkar ettim, kabul etmek istemedim.
Ama sonra anladım ki hayatıma dair önemli bir varsayım yapmışım ve bu varsayım uzun vadede yaşam enerjimi sömürüyor. Zaman zaman rutin hayatımdan uzaklaşıp, kendimi toparlamak zorunda kalıyorum.
Sorun şu, kendimi yaptığım işlerle öyle özdeşleştirmişim ki BEN’i iş sanmaya, işle ilgili her şeyi kişisel almaya başlamışım. Bu farkındalığın ardından sarsıcı bir boşluk yaşadım.
Daha önce bir Astro- Yoga dersimin akışını belirleyen bir soru zihnimde çınladı:
Yaşamınızda sahip olduğunuz tüm etiketler (müdür, çalışan, uzman, eş, sevgili, ebeveyn, evlat vb…) elinizden alınsa, geriye ne kalıyor?
Bu soruyu kendim için de uzun uzun düşündüm. Her hayatın, her ruhun farklılığına saygı duyarak, ön yargı yaratmamak için kendi cevabımı bugün paylaşmama tarafında kalıyorum.
Lütfen bu satırlardaki BEN’i kendi yerinize koyarak, aynı soruyu kendinize sorun. Belki başta etiketlerinizden sıyrılmak istemeyebilirsiniz. Sahip olduklarınıza daha fazla sarılmak isteyebilirsiniz.
Ama bu noktada sahip olduklarınızın tadını çıkarmak ile, onları gerçek BEN sanmak arasındaki farkı görmeniz çok kritik.
Düzenli danışanlarımdan birisi ile bir süredir bu konu üzerine çalışıyoruz. Kendini sahip olduğu ev, araba, kıyafetler gibi maddiyatla özdeşleştirmesi üzerine, ciddi bir kaybetme korkusu geliştirmiş yıllar içerisinde. Küçücük bir eşyasını kaybettiğinde bile enerjisi çekiliyor, korkuları depreşiyor, kızgınlıkları artıyor…. Hayatını güvende hissetmek için maddiyata sahip olmayı çok önemsiyor. Ancak her yeni sahiplik, onu tatmin etmek yerine, korkularını büyütüyor.
Tanışma seansımızda da bana sorduğu her şey maddiyat üzerine idi. Ancak doğum haritasını inceledikçe, aslında derinlerde çok daha farklı arayışları olmasını bekliyordum. Bu arayışları dillendirmek, kabul etmek ve odağını onlara doğru değiştirmek epey zamanımızı aldı. Bir dolunay döneminde önemli farkındalıkla hayatında bir kırılma ve sıçrama yaşadı. Sonrası iplik söküğü gibi geldi, çözüldü, iyileşti.
Hayatta her şeyin bir başlangıcı olduğu gibi, bir de sonu var. Sahip olduğumuz her etiket, eninde sonunda bizden uzaklaşacak. Bazen bitirmeye direniriz. Sahip olduğumuz etikete sıkı sıkı sarılırız. Hatta bu vazgeçmeyişin bize zarar verdiğini bile bile sıkı sıkı sarılırız. Başka bir yol yok sanarız. Başka yolu görsek de girmek istemeyiz. Bunu neden yaparız? Varsayımlarımız, güvence arayışımız, bilindik alanda yüzmek isteyişimiz belki…
İçinde bulunduğumuz bu dönemin enerjisini anlamak bence önemli. Kendimize yapıştırdığımız etiketleri, kendimizi ‘O’ sandığımız şeyleri anlamak için içe dönme zamanı. Bu dolunayın, ay tutulmasının güçlü temizlik etkisini kullanın ve etiketlerinizden sıyrılmanın özgürlüğünü fark etmeye açılın.
Işık olsun!
Burcu Vurkaç
15 Kasım 2013, İstanbul